Benny Lindelauf

In het voorjaar van 2015 galoppeert Don Quichot door Den Haag en omgeving! NT Jong (de jeugd en jongerentheaterafdeling van het Nationale Toneel) vroeg me om een voorstelling te schrijven over deze wereldberoemde volksheld uit la Mancha. De bedoeling is dat de voorstelling in schoolklassen gaat spelen, voor leerlingen tussen de 6 en 8 jaar. Regisseur Muriel Besemer en ik delen een grote voorliefde voor klassiekers en het maken van voorstellingen die in klassen spelen. Zo maakten we al eerder ‘Icarus of het vliegen is allang begonnen’ bij de Toneelmakerij.  Acteurs Job Raaijmakers en Merijn de Jong, gaan daar vast iets moois van maken!

van 13 tm 16 januari 2015 vindt in Praag de literaire manifestatie ‘Olásce a Amsterdam’ plaats, vrij vertaald  ‘Over de liefde en Amsterdam’. Het Letterenfonds vroeg me of ik zin had om deel te nemen aan deze manifestatie. En of ik zin heb! De uitnodiging heb ik te danken aan ‘Opak Starostí’ de Tsjechische vertaling van  ‘Negen Open Armen’ uitgegeven door uitgeverij Albatros en vertaald door Jana Pellarová. Nog leuker is het dat ik niet alleen ga. Mijn medereizigers zijn Guus Kuijer, Francine Oomen, Peter Buwalda, Barbara Stok, Annelies Verbeke en Esther Gerritsen. Praag in januari….Wedden dat we straks ingesneeuwd zijn?

Vorige week zat ik in Spanje en ontving ik uit Amerika bericht van ‘Enchanted Lion’ dat de Amerikaanse editie van ‘Negen Open Armen’ twee keer een ster gekregen had. Eén keer van ‘Publishers Weekly’ en een van ‘Kirkus Reviews’, bladen die van groot belang zijn voor boekhandelaren en bibliotheken in de VS. Ik moest denken aan het sterrensysteem dat ‘de Volkskrant’ hanteert, waarbij vijf sterren het maximum is. Ik begreep dan ook haar enthousiasme niet helemaal. Zo zijn de Amerikanen nu eenmaal, dacht ik. Toen daarna echter Dik Zweekhorst van ‘Querido’ mij wist te traceren in Spanje met hetzelfde bericht begon ik te vermoeden dat het wellicht toch iets anders zat. Dik legde het me uit: ‘Elke dag verschijnen er astronomisch veel boeken in de VS , slecht een klein deel wordt daarvan gerecenseerd. Een nog kleiner deel ontvangt een ster. Twee sterren komt nog minder voor.’

Kirkus Reviews schrijft o.a. ‘Lindelauf lures readers into the intrigue and mystery of it all and then demands their intense concentration. Every element of the tale has a purpose, and in the end, the multiple layers of past and present seperate and come together in surprising, often discomfing twists and turns. A challenging and entirely unique Dutch import.’

Publisher’s Weekly: ‘Lindelauf’s masterful rendering of fraught yet loving sisterly ties, snappy dialogue, gravery mysteries and ’traces of tragical tragedy’from generations past combine to humurous and poignant effect in this gripping tale of eclectic families and inveterate wanderers in search of a welcoming home.’

Hiep hiep hoera dus, of liever ‘Heep, heep hurray!’

De boeken ‘Negen Open Armen’ en ‘De hemel van Heivisj’ zijn vorig jaar in het Zuid Afrikaans vertaald door gerenommeerd vertaler en schrijver Daniel Hugo en uitgebracht bij uitgever Protea. Dat is niet helemaal onopgemerkt gebleven…Beide boeken krijgen enthousiaste recensies en als klap op de vuurpijl heeft het SASNEV  (The South African Centre for the Netherlands and Flanders) me uitgenodigd om een boektour te maken langs de grote Zuid Afrikaanse steden.  Zoals het er nu naar uitziet zal de boektour plaatsvinden in de 2e helft van oktober 2014.

Inèz Derksen, artistiek leider van jeugdtheatergezelschap ‘Het Laagland’ uit Sittard heeft me gevraagd of ik een toneelstuk voor hen wil schrijven. Nou en of ik dat wil! Niet alleen omdat ‘het Laagland’ mooie voorstellingen maakt, (zoals het recent bejubelde ‘Robin Hood- Vandaag kunnen we helden zijn”) of omdat ‘het Laagland’ in het gebouw van mijn oude MAVO zit, maar zeker ook omdat ze me bij het schrijven carte blanche gaf.
Een lang gekoesterde wens kwam bij me boven: het schrijven van een jeugdtheaterstuk in het Limburgs. Het onderwerp had ik al. Het moest gaan over een gebeurtenis die als kind een grote indruk op me maakte: de DSM ramp van 1975 in Geleen. Daarbij ontplofte een naftakraker. Veertien mensen kwamen om het leven. Onder de slachtoffers waren  (jonge) vaders. Ik vroeg me vaker af wat voor impact zo’n ramp op hun kinderen zou hebben gehad. De afgelopen tijd heb ik interviews afgenomen met nabestaanden en andere betrokkenen. Zeer indrukwekkende gesprekken waren dat, stuk voor stuk. Inmiddels ben ik al stevig aan het schrijven en droomt Inèz al hardop over een prachtige voorstelling. Wordt vervolgd!