Marieke Nelissen, illustrator van ‘Ze hadden hun schaapjes geteld’ is vorige maand in de prijzen gevallen bij de Griffel en Penselenjury.
En terecht. Voor het boek maakte ze werkelijk oogstrelende beelden, die niet alleen het verhaal vertellen, maar aanvullen en verrijken.
Dit najaar wordt bekend wie van de Zilveren Penseelwinnaars de Gouden Penseel mee naar huis mag nemen.
Mijn stem heeft ze in elk geval al dubbel en dwars.
Toen ik nog een kind was, las ik veel. De rest van de tijd speelde ik buiten. TV voor kinderen was er, in mijn herinnering, alleen op de woensdagmiddag. De Belgische tv zond ‘De Wereld van Disney’ uit. Dat konden tekenfilmpjes zijn of een natuurdocumentaire, je wist nooit wat er kwam, maar ik keek graag en gretig. Soms was er alleen een veelbelovend testbeeld met ‘Even Geduld A.U.B.’ En nu, op dit moment, een halve eeuw later en na een traject van zeven jaar, wordt ‘De Ballonvaarder ‘ opgenomen. Een film waarvoor ik het scenario schreef, geregisseerd door Tim Oliehoek. Te zien op Disney +, in coproductie met Elbe Stevens film, maar nog ‘Even Geduld A.U.B.
Vorig jaar werd ik door Phion (Philharmonie Gelderland) en jeugdtheatergroep Gnaffel gevraagd om een stuk te schrijven voor een speciale doelgroep, of liever gezegd speciale doelgroepen: kinderen uit een AZC, kinderen die doof of slechthorend zijn en kinderen met TOS ( Taal- Ontwikkel-Stoornis). Groepen kinderen voor wie de (Nederlands) gesproken taal niet altijd even toegankelijk is. Samen met Eva Wilgers van het Phion bezocht ik een aantal scholen voor deze kinderen. Het werden inspirerende ontmoetingen, waarbij taal minder een struikelblok bleek dan we dachten. Waar we geen woorden voor hadden, maakten we gebaren. Of we tekenden wat we bedoelden. Met een hoofd en hart vol ging ik weer terug naar huis en aan het werk. De voorstelling ‘Kleine Neptunus’ is momenteel nog in de maak, ik leg de hand aan de laatste versie, regisseur Rob Vriens verzint er de beelden bij en componist Thomas Beijer, de muziek. De muziek? Maar hoe gaat dat dan met dove en slechthorende kinderen? Kom maar kijken, dan zie je het vanzelf, want de voorstelling is toegankelijk voor iedereen.
Première op 19 november 2023 in Arnhem. Voor meer informatie, check www.phion.nl
‘Hele Verhalen voor een Halve Soldaat’ gaat naar Rusland. Officieel ligt dat ingewikkeld: gezien de oorlog in Oekraïne mogen er geen zaken gedaan worden met Rusland of met Russische bedrijven. De eigenaar van de uitgeverij Samokat is Zwitsers en heeft ook een afdeling in Zwitserland, dus het mag weer wel. Soort van. Het zijn ingewikkelde afwegingen in nog ingewikkeldere tijden. Willen we zakelijke belangen hebben met een land waarvan de leider zich als een potentaat gedraagt? Toch waren Querido, Ludwig en ik het snel eens. Een boek waarin de waanzin van de oorlog wordt verbeeld hoort juist in een land waar kinderen (en volwassenen) nauwelijks de ruimte krijgen een eigen mening te vormen. Dus ja, dan maar illegaal. Nou ja, soort van.
De wereld heeft inmiddels een verbijsterende omloopsnelheid gekregen, maar dat geldt niet voor boeken die in China worden uitgegeven. Ik geloof dat het wel twee jaar heeft geduurd voordat ik het boek in handen kreeg. En daar gingen heel wat mailtjes aan vooraf. Soms twijfelde ik of het boek daar wel in de boekwinkels lag. Maar eerlijk is eerlijk, ik heb nu een exemplaar en het ziet er werkelijk fantastisch uit. Niet alleen doordat het vol geheimzinnige Chinese tekens staat, maar ook omdat het boek groter is uitgegeven, zodat de tekeningen van Ludwig nog prachtiger zijn dan ze al waren.
En het goeie nieuws is dat ze ook ‘Hele Verhalen voor een Halve Soldaat’ gaan uitgeven. Waarschijnlijk in 2024 0f 2025.