Benny Lindelauf

‘De Notenkraakster’ komt terug! Het verhaal van de Notenkraker mét een twist wordt ditmaal uitgevoerd in een nieuwe regie en bewerking door het Symfonieorkest Vlaanderen. Met de fantastische Kiki van Aubel in de rol van actrice die zó gehoopt had mee te mogen dansen in het beroemde ballet. Maar dat loopt toch ietsje anders. Het publiek helpt mee dit verhaal tot een goed einde te brengen.

Een grappige, spannende voorstelling en je krijgt er een heel orkest gratis bij mét de geweldige muziek van Tsjaikovski.

Gespeeld in januari 2025 in Brugge, Gent, Antwerpen en Heist op den Berg.

Voor meer info en speeldata zie: www.symfonieorkest.be

Twee jaar geleden overleed mijn schoonvader na een ziekbed van een jaar. Hij maakte grote indruk op mij door zijn berustende houding. Hij ging gewoon door met leven: een borreltje op zijn tijd, naar zijn tuintje kijken, een blokje kaas, totdat dat leven op was. Hij stierf rustig in zijn slaap. Op zijn afscheid las ik een verhaal voor dat de oerversie werd van het boek dat nu is verschenen.

‘De vrouw en zijn hoofd’ is een prentenboek voor volwassenen. Het gaat over omgaan met verlies, met ziekte, maar ook over veerkracht en hoop. Toen ik het verhaal had geschreven, wist ik meteen dat er maar één illustrator was die ik wilde vragen om het verhaal van beelden te voorzien: de Vlaamse Ingrid Godon, die prachtig en zeer verschillend werk maakt, maar die ik speciaal vroeg om haar fenomenale portretten. Ingrid las het verhaal en reageerde meteen: ja, dat wil ik. We stapten samen naar uitgever Querido en die wilde het ook. En nu is het er.

Afgelopen voorjaar en zomer speelden de Vlaamse theatergroepen Laika en Froefroe twee theaterstukken gebaseerd op mijn boeken ‘Hoe Tortot zijn vissenhart verloor‘ en ‘Hele verhalen voor een Halve Soldaat’.  Laika produceerde het anti-oorlogssprookje  ‘Tortot’ en Froefroe zette haar tanden in ‘Prins Arthur’, een gothic thriller over een poppenspeler die over lijken gaat om zijn successtatus vast te houden.  In die voorstellingen speelden poppen de hoofdrol. Ik ben erg van poppenspelers gaan houden. Het is zo ongelofelijk knap om te zien hoe ze een pop leven weten in te blazen. Ontroerend ook, als je ziet hoe secuur poppenspelers met elkaar samenwerken om één pop te bedienen, hoe ze zichzelf onzichtbaar maken.

Ik verheug me erg op een reprise van beide stukken. Als het zover is, zal ik dat op mijn website melden. Ik zal in elk geval in de zaal zitten. Ademloos.

Marieke Nelissen, illustrator van ‘Ze hadden hun schaapjes geteld’ is vorige maand in de prijzen gevallen bij de Griffel en Penselenjury.

En terecht. Voor het boek maakte ze werkelijk oogstrelende beelden, die niet alleen het verhaal vertellen, maar aanvullen en verrijken.

Dit najaar wordt bekend wie van de Zilveren Penseelwinnaars de Gouden Penseel mee naar huis mag nemen.

Mijn stem heeft ze in elk geval al dubbel en dwars.

Toen ik nog een kind was, las ik veel. De rest van de tijd speelde ik buiten. TV voor kinderen was er, in mijn herinnering, alleen op de woensdagmiddag. De Belgische tv zond ‘De Wereld van Disney’ uit. Dat konden tekenfilmpjes zijn of een natuurdocumentaire, je wist nooit wat er kwam, maar ik keek graag en gretig. Soms was er alleen een veelbelovend testbeeld met ‘Even Geduld A.U.B.’ En nu, op dit moment, een halve eeuw later en na een traject van zeven jaar, wordt ‘De Ballonvaarder ‘ opgenomen. Een film waarvoor ik het scenario schreef, geregisseerd door Tim Oliehoek. Te zien op Disney +, in coproductie met Elbe Stevens film, maar nog ‘Even Geduld A.U.B.